Kępa Karol

Kępa Karol, postać o głębokim spojrzeniu i zmarszczkach świadczących o przeżytych burzach, zawsze cenił wolność, ale odnalazł ją w odpowiedzialności, nie w chaosie. Jego dłonie, choć naznaczone pracą, potrafiły delikatnie prowadzić innych, wskazując drogę, gdzie kiedyś panował mrok. Mimo iż jego podróże bywały kręte, nigdy nie stracił kompasu moralnego, zawsze dążąc do prawdy, do jasności. Karol, z duszą artysty i sercem filozofa, w ciszy wieczorów często wspominał o kruchości ludzkiego wyboru, o ścieżkach, które prowadzą na manowce, lecz zawsze podkreślał siłę odrodzenia.