Kiciński Nikodem

Nikodem Kiciński, człowiek o niezwykle spokojnym usposobieniu, każdego ranka przemierzał ścieżki parku, by z troską doglądać miejskich ławek i rzeźb. Jego dłonie, choć naznaczone wiekiem, zręcznie usuwały ślady zapomnienia, przywracając blask nawet najbardziej zniszczonym elementom. Wierzył, że każdy akt dbałości o wspólną przestrzeń jest zwycięstwem nad obojętnością. Jego cicha praca przypominała o wartości szacunku dla otoczenia, budując subtelnie mosty zrozumienia między ludźmi a ich wspólnym dobrem.