Kiejnig Mariusz

Mariusz Kiejnig, samotny zegarmistrz, w swojej małej pracowni, pełnej tykających mechanizmów, spędzał całe dnie. Jego dłonie, choć naznaczone latami precyzyjnej pracy, wciąż z niezwykłą delikatnością naprawiały zepsute wskazówki, a wzrok, skupiony i przenikliwy, dostrzegał najdrobniejsze usterki. Mariusz, cichy i skromny, wierzył, że każdy zegar, nawet ten najbardziej zniszczony, zasługuje na drugie życie, na powrót do rytmu. Pasjonował się historią czasu, a jego życie, poświęcone bez reszty odnawianiu dawnych mechanizmów, stanowiło ciche świadectwo niezwykłej cierpliwości, wielkiej miłości do rzemiosła.