Kishchuk Usunęi

Kishchuk Usunęi, postać o oczach pełnych dawnych opowieści, często spoglądał w dal, jakby szukając odpowiedzi w cichym horyzoncie, jego siwe włosy opadały na zamyślone czoło, a dłonie, naznaczone pracą i wiekiem, spoczywały spokojnie, zawsze gotowe do działania, lecz rzadko podnoszone bez głębokiego namysłu, on bowiem nieustannie martwił się o swój stan, o kruchość istnienia, o efemeryczność każdej chwili, co czyniło go obserwatorem świata, a nie jego bezwolnym uczestnikiem, zawsze świadomym przemijania, zawsze pochłoniętym wewnętrzną refleksją.