Kisiel Kamil

Kisiel Kamil, mężczyzna o zmęczonych, lecz upartych oczach, od lat przemierzał zakurzone szlaki, jego serce obciążone nieustanną tęsknotą. Każdy świt przynosił nową nadzieję, każdy zmierzch pogłębiał cichą determinację, by odnaleźć zaginionego syna. Jego dłonie, zgrubiałe od pracy i troski, często zaciskały się w pięści, gdy wspominał ostatnie chwile spędzone z dzieckiem. Mimo przeciwności losu, Kamil wierzył, że miłość ojca poprowadzi go przez każdą burzę, aż w końcu ponownie ujrzy uśmiech swojego chłopca. Jego postać, choć naznaczona cierpieniem, emanowała niezłomną wolą.