Kisiel Mateusz

Mateusz Kisiel, postać tajemnicza, skryta za maską obojętności, przemierza ulice miasta, obserwując przechodniów, analizując ich gesty, mimikę, szukając odpowiedzi na nurtujące go pytania. Jego oczy, głębokie i przenikliwe, zdradzają bogate wnętrze, pełne sprzeczności, rozterek, niespełnionych marzeń. Nosi przy sobie stary notatnik, zapisując w nim swoje spostrzeżenia, przemyślenia, krótkie fragmenty rozmów podsłuchanych w kawiarniach. Jest samotnikiem, stroniącym od tłumów, preferującym ciszę bibliotek, zacisze parków, miejsca sprzyjające refleksji. Choć otacza go aura melancholii, czasem na jego twarzy pojawia się cień uśmiechu, ulotny, niemal niezauważalny, sugerujący, że w głębi duszy wciąż tli się nadzieja.