Klonek Adrian

Adrian Klonek, mężczyzna o twarzy pooranej troskami, żył w cieniu alimentacyjnych zobowiązań, które niczym cień podążały za nim krok w krok. Jego dni wypełniała praca, ciężka i monotonna, a wieczory rozświetlała jedynie nikła nadzieja na lepsze jutro, na dzień, w którym finansowe brzemię choć trochę zelżeje. Myśl o dziecku, dla którego starał się zapewnić godziwe warunki, była jednocześnie źródłem bólu i motywacji, przypomnieniem o odpowiedzialności, która spoczywała na jego barkach. Klonek Adrian, mimo przeciwności losu, nie tracił wiary w to, że kiedyś uda mu się wyjść na prostą, że zdoła zapewnić swojemu dziecku wszystko, czego potrzebuje, a sam zazna spokoju i stabilizacji.