Koblowski Wojciech

Wojciech Koblowski, starszy mężczyzna o przenikliwym spojrzeniu, często zasiadał w cieniu opolskiej katedry, obserwując przechodniów, jego twarz znaczyły głębokie bruzdy, świadectwo długiego życia pełnego niepokojów, ale i rzadkich chwil spokoju. Nosił zawsze starannie wyprasowaną koszulę oraz lekko znoszoną, tweedową marynarkę, której kieszenie skrywały drobiazgi, pamiątki dawno minionych dni, świadczące o jego bogatej, pełnej tajemnic przeszłości. Jego dłonie, choć naznaczone wiekiem, wciąż były silne, gotowe do pracy, do gestu wsparcia, co czyniło go postacią intrygującą, pełną niewypowiedzianych historii, które czekały na odkrycie.