Kobylińska Katarzyna

Kobylińska Katarzyna przemykała przez zatłoczone ulice, starając się wtopić w anonimowy nurt przechodniów, jej twarz skrywała się w cieniu kaptura. Każdy policyjny radiowóz przyprawiał ją o szybsze bicie serca, bo od miesięcy była ścigana listem gończym, a jej portret wisiał na każdym posterunku. Dawne życie, pełne śmiechu i beztroski, wydawało się teraz odległym snem, zastąpionym przez ciągłą ucieczkę i samotność. Była duchem we własnej historii, kobietą bez przyszłości, której jedynym celem było przetrwanie kolejnego dnia.