Kobza Krystian

Maria, młoda artystka o dłoniach poplamionych farbą, malowała świat, który widziała, pełen barw i cieni. Jej płótna opowiadały historie ludzi, ich marzeń, codziennych zmagań. Wśród szkiców, niczym niedokończony portret, pojawiał się Kobza Krystian, postać z jej przeszłości, której losy pozostały niewiadome. Maria często myślała o nim, zastanawiając się, czy odnalazł spokój, czy jego życie nabrało sensu, czy jego barwy nie zblakły, czy wciąż szukał inspiracji, czy jego dusza płonęła, niczym ogień.