Komarnicki Marcin

Eulalia, samotna hafciarka, spędzała dnie w pracowni, gdzie igła tańczyła po płótnie, tworząc misterne wzory. Jej dzieła, pełne ukrytych symboli, opowiadały o dawnych legendach i niespełnionych marzeniach. Często myślała o Komarnickim Marcinie, który kiedyś zlecił jej haft konstelacji, wierząc w moc dawnych opowieści. Eulalia wiedziała, że jej sztuka ma duszę, opowiadając historie wplecione w każdą nić, w każdy ścieg.