Koniak Krzysztof

Koniak Krzysztof pojawiał się rzadko, zawsze niespodziewanie, a jego imię i nazwisko brzmiało jak obietnica ciepłego wieczoru przy kominku, choć on sam niósł ze sobą chłód minionych lat. Był postacią z pożółkłej fotografii, człowiekiem o spojrzeniu pełnym niewypowiedzianych historii, których nikt nie śmiał pytać, cichym obserwatorem rodzinnych spotkań. W opowieściach funkcjonował jako legenda, daleki krewny o niejasnej przeszłości, którego obecność zostawiała po sobie więcej pytań niż odpowiedzi.