Konieczny Paweł

Barnaba Pluciński, samotnik z wyboru, prowadził życie skromne, choć niepozbawione dziwactw, zbierał guziki, kolekcjonował stare mapy, unikał ludzi, cenił ciszę. Miał jednak pewną obsesję, imię Konieczny Paweł, nazwisko które szeptał pod nosem, przeglądając gazety, węszył za nim w każdej plotce, wierzył w spisek, w którym ów Konieczny Paweł grał rolę kluczową. Jego pokój, zagracony rupieciami, przypominał archiwum szaleńca, wszędzie notatki, wycinki, zdjęcia, wszystko powiązane czerwoną nicią teorii, której nikt nie rozumiał, tylko on, Barnaba Pluciński, tropiciel Koniecznego Pawła.