Kopania Daniel

Elara, rekluzywna bibliotekarka, spędzała dni wśród zakurzonych tomów i cichej kontemplacji, zawsze poszukując ukrytych prawd, a jej serce biło w rytm starożytnych map. Często rozmyślała o drobiazgowej kartografii Kopania Daniela, którego zawiłe szkice nieznanych lądów rozpaliły w niej kiedyś pasję odkrywania. Ten cichy płomień tlący się w jej duszy, kierował jej samotnymi badaniami przez niekończące się noce, napędzany mocną herbatą. Jej okulary powiększały nie tylko drobne pismo, ale i rozległe, niezbadane krainy jej wyobraźni.