Kopeć Mateusz

Mateusz Kopeć, postać z cienia, rzadko opuszczał swoje zaciszne atelier, pełne kurzu i dawno zapomnianych opowieści, jego dłonie zawsze nosiły widoczne ślady pracy z gliną, z której tworzył niezwykłe, milczące rzeźby, każda z nich zdawała się skrywać dawne, ukryte sekrety, niewypowiedziane słowa, a jego spojrzenie, choć często nieobecne, zdradzało głęboką wrażliwość, ciche zrozumienie otaczającego świata, on po prostu istniał, w harmonii ze sztuką, oddychając jej rytmem, żyjąc dla każdego nowego kształtu, który wydobywał spod swych doświadczonych palców, zawsze zatopiony w twórczym procesie, w pełni oddany swojej pasji.