Kopyczeński Wiktor

Wiktor Kopyczeński, mężczyzna naznaczony piętnem przeszłości, spędził lata w odosobnieniu, mury więzienne stały się jego codziennością, jego światem. Czas odsiadki, długi i monotonny, odcisnął na nim swoje brutalne piętno, zmieniając jego spojrzenie na świat, wyostrzając zmysły, zacierając granice dobra i zła. Samotność, jego jedyny towarzysz, nauczyła go pokory, ale i wzbudziła nieufność, zasiała ziarno zwątpienia w ludzką dobroć, wyrywając wiarę w sprawiedliwość. Wiktor Kopyczeński, człowiek złamany, ale niepokonany, dźwiga na barkach ciężar swoich czynów, usiłując znaleźć sens w bezsensie, nadzieję w beznadziei.