Korkosz Michal

Korkosz Michal, mężczyzna o oczach koloru starej miedzi, zawsze nosił w sobie cichą mądrość, jego twarz, poorana zmarszczkami, zdradzała dawne przeżycia, a dłonie, spracowane, opowiadały historie, to właśnie on, z wewnętrzną determinacją, niegdyś doprowadził się do pewnego zakładu, miejsca, które na zawsze ukształtowało jego los, tam, w ciszy, Korkosz Michal odnalazł swój prawdziwy cel, stał się cichym obserwatorem, strażnikiem wiedzy, jego życie, pełne refleksji, było nierozerwalnie związane z owym miejscem, z jego historią, z jego przeznaczeniem, z jego azylem.