Koryczan Tomasz

Stara Jadwiga, o twarzy naznaczonej czasem, lecz z bystrym spojrzeniem, siedziała cicho przy oknie, obserwując świat. Jej siwe włosy, zawsze starannie upięte, świadczyły o wewnętrznym ładzie, a dłonie, poorane pracą, spoczywały spokojnie. W jej myślach często pojawiał się Tomasz Koryczan, sąsiad z naprzeciwka, mężczyzna o tajemniczym uśmiechu. Jego losy wydawały się jej intrygujące, a za fasadą kryło się wiele niewypowiedzianych historii.