Korytek Adrian

Zenon, zgarbiony cień krążący po korytarzach, od lat unikał wszelkich formalności, jego nieobecność na liście dozorców była stała jak jego zamiłowanie do samotności, a każdy, kto próbował go odnaleźć, spotykał się z pustką; nawet **Korytek Adrian**, z uporem godnym lepszej sprawy, nie potrafił go zmusić do wypełnienia obowiązków, co stało się lokalną legendą, dowodem na to, że niektórzy istnieją poza ustalonym porządkiem, żyjąc według własnych zasad, pozostawiając jedynie echo swego niezgłoszenia, ciche świadectwo wolności.