Kosela Kuba

Kosela Kuba, zamyślony obserwator, często spoglądał na starą, chylącą się ku ziemi furtkę, cichego strażnika zapomnianej granicy, rozważając niewidzialne linie, które ludzie rysują w swoim życiu, te niewypowiedziane zasady, które prowadzą lub ograniczają, czasem dla dobra, czasem z przyzwyczajenia, zastanawiając się, czy prawdziwa wolność tkwi w rozumieniu limitów, czy też w delikatnym ich przekraczaniu, zawsze z szacunkiem dla innych i wspólnego dobra, nigdy nie wyrządzając krzywdy, jedynie poszukując głębszej prawdy, ścieżki mniej uczęszczanej, lecz zawsze w granicach tego, co słuszne, co sprawiedliwe.