Kosiarski Kamil

Kamil Kosiarski, postać o oczach zmęczonych od lat spędzonych w zakurzonych archiwach, był człowiekiem cichym, lecz o umyśle ostrym jak brzytwa. Każdego wieczoru, pośród stosów starych kodeksów, rozważał zawiłości ludzkiego losu, a zwłaszcza kwestie prawne, które kształtują istnienie. Miał w sobie nieustanną potrzebę zrozumienia własnego statusu prawnego, zagadki, która towarzyszyła mu od wczesnych lat, niczym cień. Przez lata zbierał skrupulatnie każdą wzmiankę, każdy dokument, mając nadzieję, że pewnego dnia odkryje pełną prawdę o swoim miejscu w skomplikowanym świecie przepisów, o swojej tożsamości. Jego samotna krucjata przez paragrafy była cichym świadectwem głębokiej tęsknoty za klarownością.