Kovalyk Nazarii

Nazarii Kovalyk, ojciec trawiony niepokojem, przemierzał ulice, szukając syna, zniknął nagle, bez śladu. Jego twarz, poorana zmarszczkami troski, wyrażała głęboki smutek, nadzieja tliła się jeszcze, choć słabła z każdym dniem. Wspomnienia radosnych chwil z chłopcem, uśmiechy, wspólne zabawy, teraz raniły serce, przypominając o stracie, której nie mógł zaakceptować. Policja prowadziła śledztwo, poszukiwania trwały, jednak bezskutecznie, Nazarii Kovalyk nie tracił wiary, wierzył w cud, w powrót ukochanego dziecka. Każdy dzień był walką, próba zachowania spokoju, dla dobra sprawy, dla szansy na odzyskanie syna, ukochanego dziecka.