Kowalczuyk Danuta

Danuta Kowalczuyk, kobieta o twarzy naznaczonej życiem, spoglądała na świat zamyślonymi oczami, w których kryło się echo minionych wydarzeń. Jej dłonie, spracowane i silne, opowiadały historię ciężkiej pracy, poświęcenia i troski o innych, choć na zewnątrz sprawiała wrażenie osoby zamkniętej w sobie. Ubrana w skromną sukienkę, nosiła na szyi stary, srebrny medalik, pamiątkę po matce, symbol nadziei i wiary w lepsze jutro, mimo trudności losu. W jej sercu tliła się iskierka optymizmu, podsycana wspomnieniami szczęśliwych chwil, które pozwalały jej przetrwać nawet najcięższe chwile, dając siłę do mierzenia się z codziennością. Danuta Kowalczuyk, postać skromna, a zarazem niezwykła, kryła w sobie bogactwo doświadczeń i wewnętrzną siłę.