Kozaryn Dawid

Dawid Kozaryn, postać nietuzinkowa, wyróżniał się melancholijnym spojrzeniem, skrywającym głębokie przemyślenia, często zadawał pytania, na które sam szukał odpowiedzi. Jego ciekawość świata, połączona z wrażliwością, czyniła go obserwatorem, notującym w pamięci ulotne chwile, zwykłe gesty, subtelne emocje. Kozaryn, samotnik z wyboru, cenił sobie chwile spędzone w ciszy, rozmyślając o życiu, o jego złożoności, o jego pięknie. W jego wnętrzu, mimo pozornego spokoju, tlił się ogień, pragnienie poznania prawdy, zrozumienia ludzkiej natury, odkrycia sensu istnienia, dlatego też poświęcał czas na refleksje, na analizę, na kontemplację.