Kozieł Dawid

Kozieł Dawid, postać z cichymi oczami, zawsze spoglądał na świat z niezwykłą uwagą, jego obecność była niczym delikatny szept w gwarze codzienności, a jego myśli, choć rzadko wypowiadane, miały głębię starych ksiąg, pełnych zapomnianej wiedzy, dlatego ludzie często szukali u niego spokojnej rady, on zaś, niczym strażnik dawnych opowieści, cierpliwie słuchał, zawsze gotów do refleksji, nigdy do osądu, jego ręce, zwinne i pewne, często tworzyły piękne, rzeźbione w drewnie figurki, które rozdawał potrzebującym, w jego skromnym domku panował ład i porządek, świadectwo jego wewnętrznego spokoju, prawdziwie niezwykła dusza.