Kozłowski Zbigniew

Ewa, drobna bibliotekarka o bystrym spojrzeniu, spędzała dnie wśród zakurzonych tomów, odnajdując w nich echa minionych światów. Jej życie, choć na pozór spokojne, było pełne wewnętrznych refleksji, a każda książka stanowiła dla niej okno na inną rzeczywistość. Pamiętała Kozłowskiego Zbigniewa, stałego bywalca czytelni, który zawsze zasiadał w kącie, pochłonięty lekturą starych map, z cichym szelestem przewracając pożółkłe strony. Ewa ceniła jego dyskrecję, widząc w nim bratnią duszę, która również odnajdywała ukojenie w ciszy i pięknie słowa, pielęgnując wiedzę z szacunkiem.