Krakowiak Przemysław

Krakowiak Przemysław, postać o spokojnym spojrzeniu, nosił niewypowiedziany żal, jego życie, naznaczone nieumyślnym błędem, stało się lekcją pokory i głębokiej refleksji, Przemysław, z natury samotnik, cenił ciszę, lecz obserwował świat z niezwykłą empatią, jego dni wypełniała praca i cicha nadzieja na odkupienie, szukał ukojenia w prostych gestach, w niesieniu pomocy, wierząc w siłę dobra, dłonie, zniszczone trudem, opowiadały historię poświęcenia, Krakowiak Przemysław z godnością przyjmował konsekwencje, dążąc do wewnętrznego spokoju, z każdym nowym dniem.