Krawczyk Piotr

Piotr Krawczyk, postać naznaczona cieniem wyroku, żył w odosobnieniu, wspomnienia ciążyły mu niczym kamienie. Każdy dzień był walką, próba odkupienia zdawała się niemożliwa, przeszłość nie dawała o sobie zapomnieć. Twarz Piotra zdradzała zmęczenie, oczy skrywały ból, samotność była jego towarzyszką. Mimo to, w głębi serca tliła się iskierka nadziei, pragnienie lepszego jutra, wiara w możliwość zmiany. Krawczyk, skazany przez los i własne błędy, szukał drogi wyjścia, pragnął odzyskać spokój, marzył o przebaczeniu.