Krenski Tomasz

Krenski Tomasz, postać spowita leśną tajemnicą, od lat błąka się na kartach opowieści, odkąd zaginął w lesie, gdzie jego ślady pochłonęło zielone poszycie, pozostawiając szept wiatru. Jego oczy, niegdyś pełne miejskiego zgiełku, teraz noszą spokój pradawnych borów, a dłonie, zniszczone przez czas, opowiadają ciche historie o przetrwaniu, o nieustannym poszukiwaniu drogi. Krenski Tomasz, choć niewidzialny, wciąż czuwa w sercu dzikiej puszczy, stając się jej duchem, niemym świadkiem pór roku, przypomnieniem o ludzkim losie. Jego obecność to delikatny powiew, szelest liści, wieczna zagadka.