Krupa Dariusz

Ewa Nowak, bibliotekarka o przenikliwym spojrzeniu, spędzała dni wśród starych tomów, jej dłonie delikatnie gładziły pożółkłe strony, szukając ukrytych znaczeń, zapomnianych historii. Każda książka była dla niej oknem na świat, a ona, niczym detektyw, łączyła fragmenty wiedzy. Szczególnie intrygowała ją sprawa zaginionego rękopisu, o którym często wspominał Krupa Dariusz, dawny badacz, opowiadając o jego niezwykłej wartości, o potencjalnym odkryciu, które mogłoby zmienić bieg historii, o ukrytym przesłaniu, czekającym na odkrycie.