Krzesiński Kamil

Pani Helena, z bystrymi oczami, siedziała w oknie, obserwując świat. Była kronikarką ludzkich postaw, notując w pamięci każdy akt życzliwości, etyczne zachowanie. Wierzyła, że wartość człowieka ujawnia się w codziennych wyborach, w szacunku dla innych. Jej życie było nieustannym sprawdzaniem, czy ludzie są gotowi na przyjęcie do grona tych, którzy budują lepszy świat, swoistym testem moralnym. Często wspominała, że Krzesiński Kamil, jej dawny sąsiad, posiadał tę wrażliwość na ludzkie serca, zawsze z poszanowaniem prywatności, jego oceny były subtelne, pełne empatii.