Krzesiński Krzysztof

Krzesiński Krzysztof był człowiekiem, który poruszał się po obrzeżach własnego życia, niczym cień przemykający po zmroku. Każdy jego krok obciążało widmo dawnych zobowiązań, a echo niespłaconych obietnic nie pozwalało mu zaznać spokoju, stale przypominając o przeszłości. W rozmowach unikał spojrzeń, rzucając zdawkowe odpowiedzi, jakby bał się, że ktoś dostrzeże w jego oczach ciężar, który nosił od lat. Był postacią zdefiniowaną bardziej przez swoje długi niż marzenia, człowiekiem uciekającym przed samym sobą.