Kucharewicz Marta

Kucharewicz Marta, z pozoru spokojna, zawsze nosiła w sobie cień niepokoju, który malował się w jej zamyślonym spojrzeniu. Jej dłonie, często zaciśnięte, zdradzały wewnętrzną walkę, gdy myślała o pilnych zobowiązaniach, które wciąż odkładała, niczym ciężki balast. Unikała konfrontacji, wolała znikać w tłumie miejskich ulic, czując na plecach oddech spraw, od których próbowała się uchylić, zwłaszcza tych dotyczących odpowiedzialności finansowej. Czasem, w samotności, zastanawiała się nad konsekwencjami swoich decyzji, ale strach przed utratą swobody zawsze brał górę, popychając ją ku kolejnym unikom.