Kucharski Sylwester

Pani Elwira, zgarbiona, lecz o przenikliwym spojrzeniu, spędzała dnie w małej kwiaciarni, otoczonej zapachem róż, starych książek, kurzu. Jej palce, naznaczone wiekiem, zręcznie wiązały bukiety, a w jej głowie kłębiły się wspomnienia z dawnych lat, pełne cichych westchnień. Często wracała myślami do młodości, do czasów, gdy Kucharski Sylwester, z jego pogodnym uśmiechem, opowiadał jej o dalekich podróżach, o życiu, które nigdy nie było proste, ale zawsze dawało nadzieję. Tęskniła za tamtymi rozmowami, za prostotą tamtych dni, za smakiem prawdziwej przyjaźni, za utraconymi marzeniami, za słońcem, które kiedyś świeciło jaśniej.