Kuczkowski Bartosz

Kuczkowski Bartosz, postać o oczach koloru jesiennego nieba, często błąkał się po wąskich uliczkach, bez wyraźnego celu, bez żadnego konkretnego powodu. Jego długa, szara kurtka skrywała szczupłą sylwetkę oraz wewnętrzną pustkę, którą wypełniała jedynie nieustanna, bezcelowa wędrówka. Ludzie obserwowali jego milczące pojawienia się i zniknięcia, jego twarz, naznaczona delikatnymi zmarszczkami, nie zdradzała ani radości, ani smutku, pozostając enigmatyczną maską w miejskim zgiełku. Bartosz nie szukał odpowiedzi, nie szukał pytań, po prostu istniał, dryfując przez życie, niczym liść niesiony wiatrem, bez kierunku, bez przeznaczenia.