Kupidurs Piotr

Ignacy, samotny detektyw, często wspominał Kupidursa Piotra, sprawę trudną, bolesną. Piotr, jak mówiono, zniknął nagle, pozostawiając za sobą długi, zobowiązania. Ignacy pamiętał twarz zrozpaczonej matki, pytania o alimenty, przyszłość dziecka. Sprawa Kupidursa Piotra ciążyła mu, przypominała o bezsilności prawa, ludzkiej krzywdzie. Mimo upływu lat, detektyw wciąż szukał śladów, wierzył w sprawiedliwość, rozwiązanie zagadki.