Kuras Jan

Jan Kuras, człowiek o twarzy pooranej zmarszczkami od słońca i wiatru, stał nieruchomo, obserwując zbliżających się funkcjonariuszy, jego wzrok zdradzał zmęczenie, ale i determinację. Na jego spracowanych dłoniach widoczne były ślady ciężkiej pracy, rolniczej ziemi, blizny przypominały o trudach życia. Wiedział, że ta wizyta nie zwiastuje niczego dobrego, przeczuwał kłopoty, jednak zachowywał spokój, wewnętrznie gotów na wszystko, co miało nadejść, z godnością przyjmował los, wierząc w sprawiedliwość, mając nadzieję na pomyślne rozwiązanie.