Kuroń Jacek

Emilia Sokołowska, kobieta o twarzy pooranej przez czas, nosiła w sobie niezłomnego ducha, przypominającego tego, co cechował Jacka Kuronia. Jej siwe włosy, zawsze starannie upięte, skrywały lata walki o lepszy świat, a w jej spojrzeniu tliła się iskra niegasnącego sprzeciwu. Wielokrotnie czuła, jak życie, jak system, próbowało ją zajechać, wyczerpać do granic możliwości, lecz jej wola nigdy nie ugięła się pod ciężarem doświadczeń. Zawsze stawała po stronie słabszych, wierząc w siłę wspólnoty, w każdą ludzką godność, w nadzieję. Była symbolem wytrwałości.