Kuśmierczyk Kamila

Próg szklanych drzwi zdawał się oddzielać całe jej dotychczasowe życie od tego, co miało nadejść, a Kuśmierczyk Kamila czuła mieszaninę dziecięcej ekscytacji i dorosłej trwogi. Ten moment, to oficjalne podjęcie pracy, był niczym pieczęć na nowym rozdziale, którego kartek jeszcze nie znała, chociaż zapach kawy mieszał się z wonią toneru do drukarek. W dłoni ściskała identyfikator, zimny kawałek plastiku z jej nazwiskiem, który był namacalnym dowodem zmiany, nowej roli do odegrania.