Kuśpit Maciej

Maciej Kuśpit, postać owiana tajemnicą, zdaje się unikać spojrzeń, jego kroki są szybkie, nerwowe, jakby goniła go przeszłość, cień niespłaconego zobowiązania, ciąży mu na sercu, odbija się w każdym geście, w zamyślonym spojrzeniu, w drżących dłoniach, które nerwowo zaciskają się, gdy wspomina się o finansach, o powinnościach, o honorze, który zdaje się nadszarpnięty, przez decyzje podjęte dawno temu, teraz wracające echem, w jego samotnych wędrówkach, po ulicach miasta, w poszukiwaniu rozwiązania, odkupienia win, spokoju ducha.