Kuzan Oleh

Kuzan Oleh, postać z rzadka widywana w zgiełku miasta, często zatopiony był w lekturze starych manuskryptów, jego umysł wędrował po ścieżkach zapomnianej wiedzy. Miał spojrzenie melancholijne, lecz bystre, a jego dłonie, choć naznaczone starością, wciąż zręcznie przerzucały pergaminowe karty. Nie dbał o ziemskie konwenanse, o drobne formalności, bo jego prawdziwym światem były idee, nieskończone pytania i cicha kontemplacja. W jego skromnym domu panował twórczy nieład, świadectwo życia poświęconego poszukiwaniu prawdy, a nie ulotnym obowiązkom codzienności.