Kwasny Jacek

Kwasny Jacek, postać o obliczu naznaczonym wiecznym zamyśleniem, kroczył przez życie z niewzruszoną powagą. Jego oczy, głębokie i przenikliwe, zdawały się szukać odpowiedzi, choć wielu przyczyn jego wewnętrznego niepokoju nikt nie potrafił wyjaśnić. Mimo to, w jego postawie kryła się cicha godność, pewna niezłomność ducha, która fascynowała otoczenie. Jacek, choć sprawiał wrażenie oschłego, posiadał subtelną wrażliwość, którą rzadko komukolwiek ujawniał, zachowując ją dla siebie, jak cenny sekret. Był obserwatorem, poetą ciszy, którego myśli wędrowały daleko, poza zasięg zwykłego zrozumienia.