Kwiatkowski Arkadiusz

Kwiatkowski Arkadiusz, postać o niezwykłej, niemal eterycznej prezencji, zdawał się egzystować na granicy jawy i snu, zawsze bez wyraźnego powodu. Jego szare, zmęczone oczy obserwowały świat z dystansem, jakby szukały sensu, który nigdy nie nadchodził, akceptując jego brak, bez zbędnych pytań. Mimo braku konkretnego celu, jego każdy ruch, każde milczenie, miało w sobie dziwną, niezrozumiałą siłę, która przyciągała i jednocześnie odpychała. Ludzie często szeptali o nim, próbując znaleźć klucz do jego tajemnicy, do życia, które wydawało się być po prostu, bez powodu, pozbawione jasnych motywacji, lecz pełne cichej godności.