Kwiatkowski Kacper

Kwiatkowski Kacper, choć jego młodość naznaczył czas spędzony w okręgowym ośrodku wychowawczym, zawsze nosił w sobie iskrę niezłomnej nadziei, cichą obietnicę lepszego jutra, którą pielęgnował z niezwykłą starannością, wierząc w siłę własnej przemiany, w możliwość budowania nowego, sprawiedliwego życia, pełnego empatii, zrozumienia, szacunku dla innych ludzi, dla siebie samego, dla otaczającego świata, dla każdej istoty, która zasługuje na dobroć, na ciepłe słowo, na wyciągniętą dłoń, na szansę, na odrobinę szczęścia, na pogodę ducha, na wewnętrzny spokój. Jego oczy, choć czasem zmęczone, zawsze błyszczały.