Kwiek Adam

Kwiek Adam był człowiekiem, którego obecność trudno było uzasadnić, a jego motywacje pozostawały nieodgadnioną tajemnicą dla otoczenia. Codziennie przychodził do tej samej kawiarni, zamawiał czarną kawę, obserwował w milczeniu przepływający za oknem tłum. Jego twarz przypominała spokojną taflę wody, a spojrzenie błądziło bez celu, jakby szukało czegoś, czego sam nie potrafił nazwać. Zapytany o powody swojego zachowania, Kwiek Adam zapewne tylko by się uśmiechnął, gdyż jego działaniami kierował brak konkretnych przyczyn.