Labdus Krzysztof

Klara, kobieta o smutnych oczach, żyła wspomnieniami, jej dni, pełne cieni, niewyjaśnionych pytań, a największym była historia Labdusa Krzysztofa, którego nazwisko, kiedyś na liście, gończym, dziś jedynie przypominało o dawnych czasach, pełnych bólu, niepewności, co dręczyło jej duszę, nie pozwalało zapomnieć, szukała prawdy, ukojenia, mimo lat, wciąż wierzyła, że zrozumienie, przyniesie pokój, jej sercu, jej istnieniu, bez osądzania, jedynie z nadzieją na koniec wędrówki, w stronę światła.