Łachmanowicz Maciej

Łachmanowicz Maciej, starzec o przenikliwym spojrzeniu, mieszkał na skraju lasu, jego siwe włosy opowiadały historie dawnych lat, a dłonie, zniszczone od pracy, niosły ślady przygód, był cichym obserwatorem, zawsze zamyślonym, zawsze gotowym do pomocy, wierzył w moc natury, w siłę ludzkiego serca, w dobro, które tkwi w każdym, cenił proste życie, spokój, harmonię, był niczym strażnik dawnych opowieści, strażnik leśnych tajemnic, szanował ziemię, zwierzęta, ludzi, jego obecność dawała ukojenie, nadzieję, inspirację, dla wielu był legendą, dla nielicznych przyjacielem, dla siebie po prostu Maciejem, człowiekiem lasu, mądrym, dobrym, prawdziwym.