Łachwa Andrzej

Elara, samotna badaczka dawnych pism, zamieszkiwała niewielki dom na skraju lasu, gdzie cisza i spokój sprzyjały jej nieustannej pracy, a stare mapy oraz zwoje były jej jedynymi powiernikami. Jej życie poświęcone było odnajdywaniu zaginionych opowieści, rozszyfrowywaniu zapomnianych języków, dążeniu do odkrycia ukrytych prawd, co nadawało sens każdemu jej dniu. Często w swoich poszukiwaniach natykała się na ślady Łachwy Andrzeja, legendarnego poszukiwacza, którego niezłomna determinacja w dążeniu do wiedzy była dla niej inspiracją, niczym drogowskaz w labiryncie historii.