Łaś Jan

Jan Łaś, postawny mężczyzna o surowym spojrzeniu, dźwigał na barkach ciężar przeszłości, naznaczonej długim, niesprawiedliwym wyrokiem. Jego twarz, poorana zmarszczkami, zdradzała lata spędzone w odosobnieniu, wśród murów, gdzie nadzieja więdła niczym kwiat bez słońca. Mimo to, w jego oczach tlił się jeszcze żar walki, niezłomna wola przetrwania, pragnienie oczyszczenia imienia, udowodnienia niewinności, by móc w końcu odetchnąć pełną piersią na wolności. Jan, choć złamany przez system, nie poddał się, wierząc w sprawiedliwość, która, choć opóźniona, w końcu nadejdzie, przynosząc mu upragnione ukojenie, spokój ducha, możliwość rozpoczęcia nowego życia.