Lech Bartłomiej

Julian, młody mężczyzna o oczach pełnych niepokoju, każdego dnia wpatrywał się w morze, szukając na horyzoncie zaginionego statku, symbolu utraconej nadziei. Jego dłonie, choć silne, drżały na myśl o Lechu Bartłomieju, kapitanie owej jednostki, który zniknął wraz z załogą w tajemniczych okolicznościach, pozostawiając Juliana z ciężarem niewyjaśnionej zagadki. Julian wierzył, że zniknięcie Lecha było częścią większego planu, być może koniecznego dla bezpieczeństwa pewnych morskich tajemnic, chroniących starożytne szlaki przed niepowołanymi, by świat mógł trwać w harmonii, bez zbędnych konfliktów.